ياد سهراب بخير به خيالش:
" خوب بود اين مردم دانه هاي دلشان پيدا بود"
من ولي مي گويم : "خوب شد اين مردم دانه هاي دلشان پيدا نيست."
" خوب بود اين مردم دانه هاي دلشان پيدا بود"
من ولي مي گويم : "خوب شد اين مردم دانه هاي دلشان پيدا نيست."
فقط همين!!
۳ نظر:
سلام بانو...
موافقم به شدت...
دنيايِ سياهي مي شد...
اگر غم را چو آتش دود بودی
جهان تاریک بودی جاودانه
<>
راست میگی خوب شد دانه های دلمون پیدا نیست. وگرنه چه افتضاحی میشد.
ارسال یک نظر